İnsan sürekli olarak değişmekte ve kendini geliştirmekte olan bir canlıdır. Tabii ki okur, izler ve araştırırsa… Stresimizi ne kadar çok iç dünyamızda gizlemeye çalışsak bile bedenimize farkında olmadan yansıtırız. Bunu sizlere bir hikâye ile özetlemek istiyorum.

Hikâye bu ya;

Parkta, yaşlı adamın yanına istemeyerek oturdu. Başka boş yer yoktu çünkü. Yaşlı adama bakmamaya çalışıyordu. “Park bugün çok kalabalık” dedi, yaşlı adam. Gülümseyerek genç adama döndü. Adam hafif bir gülümseme ile başını salladı sadece. Yaşlı adam “biliyor musun” dedi “koşuyorsun”. Genç adam şaşırarak yaşlı adama döndü. Aklından yaşlı adam deli veya bunamış diye geçirdi. Ama merak etmişti. “Nasıl yani” dedi. Yaşlı adam başını sallayarak “Koşuyorsun tam şu anda” dedi.

Eliyle adamın başını gösterdi ve ama “bunu beden ile yapmıyorsun” dedi. “Ruhun ve aklınla yapıyorsun”. “Yo!” dedi genç adam “öyle bir şey yapmıyorum”. Yaşlı adam “Öyle sanıyorsun” dedi. “Oturduğundan beri ayaklarını sallayıp duruyorsun”. “Ellerini kütletip durdun”. “Bir şeyleri yoğun şekilde düşünüp stres yaptığın belli”. Genç adam biraz öfkeli bir şekilde “bunu nereden bilebilirsin” dedi. “Yoksa akıl mı okuyorsun”. Yaşlı adam genç adama bakarak “Hayır ben emekli bir psikiyatristim” dedi. “Pek çok sorunlu insanla konuştum ve tedavi ettim”. “Dış görünüşleri harika, ama iç dünyaları bir o kadar felaket insanlara yardım ettim”. Genç adam bir anda durulmuştu. “Peki” dedi “koşmak  ne demek”. “Akıl bir düşünce içinde boğuşurken koşar ve onu deli gibi sağa sola koşan bir canlıya benzetebiliriz”. “Peki” dedi genç adam “ne yapmak lazım”? Yaşlı adam bastonundan güç alarak hafifçe hareket etti “Önce yavaşlamak sonrada durmak lazım” dedi ve ekledi “ama insanlar nasıl yapıldığını bilmez”. Çoğu insanın en büyük sorunu aslında temelde budur. Çocukluklarından beri nasıl davranacakları öğretilen çocuklara, nasıl düşüncelerini kontrol edecekleri öğretilmez. Ama anne babanı suçlama onlarda bilmiyorlar. “Tamam” dedi genç adam “bu nasıl yapılır”? “Çok kolay” dedi “izleyerek”. “Bir düşünce geldiğinde onu izle, onun tam olarak farkında ol ve asla ona katılma”.

İşte toplam 3 adımdır;

1-Düşünceyi izle

2-farkında ol

3-asla katılma.

Bu bazen çok zor olabilir. Çünkü panik ve stres halinde olabiliriz. Kaygılarımızla boğuşuyor olabiliriz. Ama bu yöntem bu durumlarda bile işe yarayacaktır. Sadece pes etme yeter. Bu yöntemin tek işe yaramadığı an düşünceyi engellemeye veya yenmeye çalıştığın andır. Düşünceyi daha çok güçlendirirsin. Yanlış anlama düşünmek kötü değildir. Kötü olan kontrolünde olmamasıdır. Genç adam huzurla gülümsedi ve “bu gerçekten harika” dedi…

Kendi düşüncelerimizi kontrol etmez ve yöneticinin kim olduğunu kendimize hatırlatmazsak bir süre sonra bize büyük sorunlar açar. Yapılması gereken temelde basit ama alışkanlık haline getirmesi zaman alır. Lakin pes etmediğin sürece başaracağının da farkındasın boşuna söylenmez sözler; Eğer pes etmek üzereysen, neden başladığını düşün. Biz boğulursak kurtarmaya gittiğimiz kişiye de faydamız olmaz.