14 Mayıs seçimlerine kalan bu bir kaç gün öncesinde, seçime katılan siyasi partilerin gerek adayları, gerekse iktidar partisinin adayı olan Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan, seçim propagandaları ve mitinglerinde dillerinden düşürmedikleri inançlarımızı, hatta biraz da ileri giderek, nerede ise dini inançlarımızı kendilerine çıkar yolu (!) yapmaktalar.

CHP siyasi partisinin başkanı ve seçimlerde Cumhurbaşkanlığına aday olan Kemal Kılıçdaroğlu, ya bilmeden ya da bilerek seçim propagandası olarak kabul edilen “Alevi”lik hakkında kendi görüşlerini dile getirdi. Açıklamasında “Alevi” olduğunu ifade etti.

Siyaset arenasında dini inançlarımızın seçim malzemesi olarak kullanılması insanların inanç özgürlüğü açısından tamamen sakıncalıdır. Seçime katılan bir kaç siyasi partinin, gerek dinen, gerekse insanlık açısından ellerine dini kitapları alıp, dini inançlarımızla kendilerine seçmen toplamaya çalışmaları, tamamen yanlıştır.   Halkımızın büyük bir kısmı Müslümandır. Maalesef bu kesimin büyük bir kısmı, gerek Arapça olduğundan, gerekse okuma alışkanlığı ve kültürü olmadığından dini kitabımız Kuran-ı Kerimi okumamışlardır. Kutsal kitabımızın açıklanarak ve Türkçe olarak okunması ve okutulması şarttır.

Çok basit bir yorumla, İslamiyet’te, işte bu okumama ve anlamamaktan dolayı bazı yanlış hareketler yapılmaktadır. İslamiyet her şeyden önce sevgidir. Sevgi ile yaratanımıza sığınmaktır. İslamiyet’te şekilcilik asla yoktur. Allah’ın yarattığı tüm insanlar birdir ve kardeştir. Hangi inanç içerisinde olunursa olunsun tüm insanlığın tek bir ortak tarafı vardır. O da kainatı yaratan Yüce Rabbimizin tek oluşudur.

Bütün bu sözlerin ışığında son günlerin inanç konusunda tartışılmakta olan “Alevi”liğin ne olduğuna.. “Alevi”lik nedir.? Bir mezhep midir.? Yoksa, Allah’a kulluk edebilmenin bir yolu mudur.?

Sözcük anlamı Hz. Ali’ye bağlı ya da onun soyundan olanlar demektir. Bir inanç sistemi olarak karşımıza çıkan Alevilik, tarikat olmadığı gibi, tek bir tarikata da bağlanamaz. Daha çok bir mezhep, bir din görünümündedir. Kısaca söylemek gerekirse, Hz. Muhammed’in ölümünden sonra, Hz. Ali’nin halife olmasını isteyen, onu imam olarak kabul eden, daha sonra ise Şii-Batıni inançlara bağlananların tümüne Alevi denir.

Alevilik, önceleri siyasal bir olay olarak belirmiş, sonra Sünnilik dışındaki düşünüş biçimleriyle de beslenerek, İslamiyet’i kabullenen topluluklarda, düzene karşı bir hareket niteliğine bürünmüştür.

Alevilik İslamiyet’i yaşamakta bir yol, bir yaşam biçimidir. Asla bir mezhep değildir.  Düşünce ve inanç ayrılıkları, mezhepleri ve bu mezheplere bağlı tarikatları doğurur. İslamiyet’te ayrıcalığın olmadığına göre mezheplerin de olmaması gerekir. Muhammed Mustafa peygamberimizin ölümünden nerede ise 100 yıl sonra, bir araya gelen kişilerin Müslümanların ayrıştırılmasına sebep olan mezheplerdir.

Aleviler insanların bir ve eşit olduğuna inanarak, cinsiyetleri ile dahi ayrı gösterilmesine karşıdırlar.

Yine önce de belirtildiği gibi, Alevilik daha çok bir mezhep, bir din görünümündedir. Böyle olunca da Aleviliğe genel ve özel olmak üzere iki açıdan yanaşmak gerekiyor. Şimdiye dek çizilen genel tabloya, Alevi olarak adlandırılan Şii-Batıni tarikatlara mensup olanların, Osmanlı devleti içinde, Osmanlı düzenine başkaldıran topluluklar olduğu da eklenmelidir. Zaman zaman önemli isyanlara yol açan bu düşünüş ayrılığının, bir mezhep çatışmasından öte, siyasal, toplumsal ve ekonomik nedenlere dayandığı da bilinmektedir. Hala Alevi!liğe karşı çıkılmakta, Alevi  vatandaşlarımıza karşı ne yazıktır ki, nefret duyulmaktadır. Bütün bunların tek sebebi ne yazıktır ki İslam dinimizin hakkı ile anlaşılarak bilinmediğidir.