Toplumumuzun en büyük ayıbı ne yazıktır ki OKUMAK.. Ramazan bayramını idrak ettiğimiz bu günlerde, bir yandan bayram heyecanı, diğer yandan hala yaşamakta devam ettiğimiz deprem felaketi..

İslamiyet’in rehberi olan Kuran-ı Kerimin biz insanlara rehber olarak verilmesine karşın, ilk ayetinin “OKU” olmasına rağmen yüce rabbimizin bu emrine uymadığımız yapılan  araştırmalarda kesinleşmiştir. Şöyle ki;

2021 sayımlarına göre yurdumuzda okuma yazma bilenlerin oranı yüzde 94,2’dir. Diğer bir değişle, Türkiye Okuma Kültürü Araştırması 2019 Raporu’nda yer alan veriler üç ayda ortalama üç kitap okuduğumuza işaret ediyor. Türkiye’deki okuma alışkanlıklarının oranları şöyle: Okuyanlar yüzde 42.3, okuyabilirler yüzde 18.8, eskiden okuyanlar yüzde 16.4, okumayanlar yüzde 22.5.

Genel olarak yurdumuzda kitap okuyanların genel nüfusumuza göre maalesef sadece yüzde 42.3.  Diğer bir değişle her on kişiden sadece 4’ü kitap okuyor. Ya diğer 6’sı..Kitap okumayan, okuma alışkanlığı olmayanlar.

Türkiye Eğilimleri Araştırması 2020 raporuna göre, ülkede gazete okumayanların oranı 2019’da yüzde 48.4 iken 2020 yılında yüzde 56.6’ya yükseldi. Kitap okumayanların oranı ise yüzde 50.9’dan, yüzde 59.1’e ulaştı. 2020’de yalnızca internetten gazete okuyanların oranı yüzde 62.9’a yükselirken, basılı gazete okuma oranı ise yüzde 37.1’e geriledi. Rapora göre, sosyal medya hesaplarına vakit ayıranların oranı yüzde 92.1 iken, televizyon izleyenlerin oranı ise yüzde 93.3. Toplumun yüzde 50.9’u sinemaya gittiğini belirtirken, sinemaya gitmeyenlerin oranında ise yüzde 10.8’lik artış var. Tiyatroya gitmeyenlerin oranı ise önceki yıla kıyasla artarak 74.6’ya yükseldi.

Bütün bu verilerin ışığında toplumumuzun kitap okuma alışkanlığı dünya devletleri arasında çok geri sıralamalarda. Pekiyi de, ya nedeni nedir diyecek olursak tek bir kelime bunlara cevap olmaktadır. “EĞİTİMSİZLİK”

Meslek okullarına önem verilmeden, dini okulların, ilahiyat okullarının artması, Arapça ve Osmanlıca dillerinin ders kitabı olarak okutulması, bu eğitimsizliğimizin baş nedenleridir.

Köy  enstitülerin tekrar açılması, meslek okullarına önem verilmesi şarttır.

Nerede ve ne zaman kitap okuma, ilim vs. üzerine konuşuluyorsa, muhakkak şu da söylenir: ‘Yüce dinimiz de okumaya büyük önem vermiştir. Nitekim, Kuranın ilk emri oku! olmuştur. ‘Doğrudur. Kuranın ilk emri okumaktır. Ne var ki, bu ilk Kuranı kelimenin devamını okumayı, hemen her zaman ihmal ediyoruz.

Ümmi (okuma yazma bilmeyen) Peygambere (asm.) ve Onun elçiliğiyle hepimize gelen ‘oku!’ emrinden kasıt nedir? Okuma – yazma bilmek midir? Mesela Hz. Peygamber bu emre muhatap olur olmaz okuma – yazma öğrenmeye mi başlamıştır? Değilse, ‘oku!’ emrinden aldığı ders nedir? Hem bu emir, ‘Ne okuduğun, nasıl okuduğun önemli değil, yeter ki oku.’ anlamına mı gelir? Bütün bu soruların cevabını bulmak için ‘ikra’ ile başlayan bu ayetin devamını okumak gerekiyor.

‘İkra’ bismi rabbikellezi hâlak.’ Yani, ‘Yaratan rabbinin adıyla oku.’

Kuranın kastı rasgele bir ‘okuma’ değildir. Muhakkak yazılı bir kitabı okumak da değildir. İster bir kitabı okusun, ister her cümlesi ve her bir harfi sonsuz hikmetler ve manalar yüklü olan şu kâinat kitabını okusun ‘yaratan rabbinin adıyla’ okumaktır.

İslamiyet’in ilk emri olmasına rağmen yurdumuzda, İslam ülkesi olan yurdumuzda okuma alışkanlığımızın bu derece de az olması toplumumuzun eğitim seviyesinin durumunu açıklamaktadır.

Her konuda kurtuluşumuz “oku” ma ya bağlıdır.

İstanbul 16 milyonu aşkın nüfusu ile en kalabalık bir kentimizdir. En acı tarafı ise bu nüfusun tam 3,5 milyonu okuma yazma bilmemektedir. Diğer bir değişle durakta otobüs bekleyenlerin büyük bir kısmı gelen otobüsün nereye gittiğini etrafına sormak zorunda kalmaktadırlar.

Oto ehliyeti almak için en az orta okul diploması şartı aranmasına rağmen, ülkemizde milletimizi temsil etmek için millet vekili olabilmenin eğitim şartının ilk okul olması, ülkemizin eğitim sorununun önemli bir göstergesi olmaktadır.