Seçimler bitti. Sorsan tüm siyasiler gereken dersleri çıkardı ve milletin mesajını aldı.

Millet ne mesaj verdi diye sorsam?

Herkes bir şeyler anlatır ama aslında topluca verilen bir mesaj da yok ortada. Siyasi partiler bolca israf yaptılar sırf bir tane oy için hakaretler havada uçuştu… Ve günün sonunda toplumun geneli sadece kendine dokunan mutlu ya da mutsuz olduğu konular üzerinden anlık duyguları ile oy verdi.

Zira uzun zamandır gerek eğitim politikaları gerek sosyal ve ekonomik politikaların bir sonucu olarak millet olma bilinci, ümmet olma bilinci, toplum olma bilinci gibi kavramları unuttuk. Evimizde çorba varsa herkesi tok zannettik. Ya da bizde ev araba varsa herkeste var zannettik, biz mutluysak herkes mutlu zannettik, bizim çocuklar ölmediği için Doğu Türkistan’daki, Gazze’deki çocukları görmedik, kimseyi umursamadan yaşayan bencil ve yalnızlaştırılmış bireyler halini aldık.

Dolayısı ile aslında ortada toplumsal bir mesaj yok bireysel bir tepki var.

Bugün bu tepki sonuçları itibari ile iktidar kesimini mutsuz muhalefeti mutlu etmiştir.

Yarın mı? İşte onun garantisi yok…

Çünkü biz bilinçli oy kullanan bilinçli yaşayan bir toplum değiliz.

Varoluş gayesinden uzak, tarihinden habersiz değerlerini yitirmiş bir toplum olarak aslında asalak bir canlı gibi dünyanın sırtına kambur bir halde yaşıyoruz.

Sorunlarımızı doğru tespit edemez isek doğru çözümlerde üretemeyiz.

Hadi bakalım bir seçim dönemini daha bitirdik Ahmet abi A partisine Ayşe teyze b partisine bakkal Rüstem emmi c partisine verdi. Sonuçta biri kazandı ve bitti.

Şimdi bütün mesele bakkal Rüstem amca, Ayşe teyze, Ahmet abi, berber Volkan bu akşam hep beraber bir iftar sofrasında buluşup bir bardak keyif çayı içebiliyor muyuz?

Bütün mesele burada gizli…

Kapı komşumuzla hoş bir sohbetimiz var ise sokağımızda mahallemizde birbirimiz için iyilikler güzellikler istediğimiz dilediğimiz komşularımız var ise ne mutlu bize.

Yok eğer öyle değil ise o zaman vay halimize.

Ekonomik sorunlar çözülür, aslında çözülmeyecek sorun yoktur. Ancak bozulan toplumsal yapı kaybolan ahlak, yitirilen manevi değerler, ilimden, irfandan yoksun yetişmiş nesilleri tekrar kazanmak için en az 50 yıl lazım asıl büyük tehlike burada.

Bu arada Sayın Fevzi TOPUZ beye geçmiş olsun.

İnşallah yeni dönemde geçmişten gerekli dersler alınmış ve tüm Milas halkının hayırla andığı bir dönem yaşanır Fevzi beyle…

Eleştirdiğimiz gibi takdir etmesini de biliriz elbette mesela sokakta bazı esnaf kardeşlerimizden kendisi ile ilgili güzel şeyler duyduk inşallah bunlar sadece oy için değil toplumun her kesimine oy veren vermeyen herkese karşı aynı şekilde devam eder.

Bu arada artık yaz geliyor sahillerde hijyen ve sosyal imkanlar bakımından yerel yönetimlere düşen sorumluluklar var bunların yerine getirilmesi Milas halkı olarak sizlerden ricamızdır.

Ayrıca futbolda yaşanan gelişmeleri de siyasetten bağımsız görmemek lazım Sercan hocam gibi değerli bir spor adamının var olduğu gazetemizde bizim spor konuşmamız doğru değil belki ama kendisinin hoşgörüsüne sığınarak şunu belirteyim paranın çok döndüğü her alan kirlenir bizim gibi toplumlarda futbolda aslında böyle bir alan oldu ve para bir oyunun içine siyaseti, mafyayı ve kirli ilişkiler ağını soktu. Son dönemde yaşananlar ve son kupa maçında Fenerbahçe’nin sahadan çekilmesi, federasyonun yaptıkları yada yapmadıkları, Trabzon’da, Ankara’da yaşananlar belki de savcılar tarafından ciddi derecede araştırılmalı zira futbol günümüzde sadece basit bir oyun yada eğlence alanı değil, birilerinin menfaati için her türlü manipülasyonu yapabileceği alanlar halini almıştır. Şu anda Türkiye’de birilerinin futbol üzerinden kendi çıkarları için 86 milyonu bir yangının içine atma çabasını görmemek biraz körlük gerektiriyor gibi.

Umarım kişisel hırslar veya siyasi beklentiler yüzünden zaten sosyo ekonomik yapısı yeterince bozuk olan bu toplumun bir araya gelmesini sağlayan sosyal alanlar çatışma alanları haline gelmez.

Daha güzel sabahlara uyanmak, daha mutlu, daha heyecanlı, daha inançlı, daha ahlak ve maneviyatı yüksek nesillerin olduğu bir döneme merhaba demek ümidiyle…